امتحان شده است
اگر یه موقعی یه چیزی گفتی بعد بلافاصله فهمیدی که نباید میگفتی، نمیخواد شروع کنی توجیه کنی که نههههه... منظور من این نبود و منظور من اون بود و موقتا اینجوریه و فلان و بیسار که هیییییچچچچچ فایده ای نداره!!
اینجور وقتا فقط باید دوباره با اغراق بیشتر و با چاشنی خنده و طنز و اینا، حرفتو تکرار کنی و خودت هار هار بخندی!
بعد طرف فکر میکنه قضیه از اول جدی نبوده و داشتی شوخی میکردی!!
و به خیر میگذره ان شاءالله! :دی
ما اینیم !
چند شب پیش با تنی چند (!) از دوستان رفتیم پارک... 3 تن از آن 7 تن (!) پرستاری میخوندن یه چیزایی گفتن که من با نقل قول کردنشون ذهن مامانم رو هم از پزشکی و اینا کشیدم بیرون! :دی
بابام رسوندتم خونه نگاه میکنم میبینم عه!!! این پفکا چیه دست من!!! یعنی من نفهمیدم دارم پفکای دوستامو میارم خونه؟!
حالا بگرد صاحبشو پیدا کن
- سمیراااااا پفکت دست منه! میگه نه پفکام اینجان!
- فاطمه تو پفک داشتی؟ - نه
- ندا از هانیه بپرس بین پفک آورده بوده پارک؟
- حنانه؟
- اون یکی فاطمه؟
دیگه خواهرم که پفکا رو خورده بود ولی معلوم نیست اون پفکا از کجا نازل شده بود! اتفاقا میگه هوس پفک کرده بوده به بابا گفته بوده براش بخره که من براش میارم دیگه! میگه چقدر حواس پرتی - میدونم میدونم 
ولی............... چی؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟ به بابا گفته بود پفک بخره؟؟؟
- بابا تو اون شبی که اومده بودی دنبال من پارک ، 3 تا پفک خریده بودی؟
- آره ! گفتم بگیر ببر واسه خواهرت!!
O_o
اوووووففففففف... بعله... تا این حد!
+ لایک پستامو دیدین؟! اعتراف میکنم با اولین لایک ذوق زده شدم! :| :دی
روی نظرات کلیک کنید پایین متن لایکا رو نشون میده. (همه پستا رو نگاه کنی سر جمع 4 تا بیشتر نیست البته! :| )
همینه که اینستا گرا م و فیس بوک نشینان همش دنبال لایکن دیگه!
رابطه ی نبوغ و جنون
توی سایت آوین avincenter.ir یه مقاله دیدم با عنوان:
آیا خلاقیت و نبوغ با گرایش به اختلالات روانی ارتباط دارد؟
دقیقا همین دیشب داشتم به خواهرم همینو میگفتم! خیلی خوب بود به این سرعت به همچین مقاله ای برخوردم!
از همون مقاله:
-- جالب است بدانیم که پژوهش‌‌ها مؤید آن است که در بین هنرمندان به‌طورِ عام و نویسندگان و شاعران به‌طورِ خاص، نسبت آسیب‌شناسی روانی بالاتر از کل جمعیت است. بررسی رابطه بین خلاقیت و اختلالات روانی (رابطه بین نبوغ و جنون) از دیرباز مورد توجه نظریه‌پردازان مختلف بوده است. (یعنی حس نظریه پرداز بودن بهم دست داد! :دی ) آمار بالای خودکشی و تمایل کمتر به روابط اجتماعی متداول و دوری از هنجارها، تفاوت‌هایی است که در زندگی افراد خلاق نسبت به عموم مردم دیده می‌شود.
رابطه نبوغ با بیماری‌های روانی حداقل از دو هزار سال پیش، از زمان افلاطون و ارسطو مورد بحث بوده است. ارسطو خلاقیت را با صرع، مالیخولیا، و افسردگی مرتبط می‌سازد و معتقد است در بسیاری از افراد برجسته رشته‌های فلسفه، سیاست، شعر، و هنر گرایش به افسردگی دیده می‌شود.
-- نتیجه‌ها نشان‌دهنده آن بود که ۷۲ درصد از نام‌آورترین نویسندگان و هنرمندان در یک قرن و نیم اخیر به نابسامانی‌‌های خُلقی مبتلا بوده‌اند و شیوع اختلالات روانی در بین آنان به‌طورِ معنی‌داری از عموم جمعیت بالاتر است. از میان اختلالات، عمدتاً به اختلالات خلقی نظیر افسردگی، اختلالات دو قطبی و نوسانات خلقی و اختلال شخصیت اشاره شده است.
-* نویسندگان معروفی مانند چارلز دیکنز، ارنست همینگوی، لئو تولستوی، ویرجینیا ولف و موسیقی‌دانان مشهوری مانند شوبرت و چایکوفسکی دچار افسردگی بوده‌اند.
* علاوه بر آن بررسی زندگی ون‌گوگ نقاش مشهور ابتلای وی به صرع و نوسانات شدید خلقی را تایید نموده است.
* مطالعات انجام شده درخصوص زندگی ادوارد مانچ نقاش مشهور آلمانی نیز نشان می‌دهد که وی از هذیان‌های تعقیب و توهّمات شنیداری رنج می‌برده است.
* چارلی چاپلین کارگردان، نویسنده، و هنرپیشه بزرگ جهان به نوسانات خلقی دچار بوده است.
* آیزاک نیوتن فیزیک‌دان، ریاضی‌دان، و فیلسوف انگلیسی دارای اختلال شدید مانیک دِپرِسیو (Manic depressive) بود. (مانیک دپرِسیو (افسردگی- شیدایی) اختلالی است که بیمار را دچار نوسانات شدید و نامنظم افسردگی و سرخوشی می‌کند؛ به شکلی که فرد گاهی سرخوش و پرانرژی و گاهی افسرده و غمگین است. مارلون براندو نیز سال‌ها تحت روان درمانی بوده است. )
* پروفسور جان نش ریاضی‌دان برجسته آمریکایی که جایزه نوبل اقتصاد را دریافت کرد با بیماری «شیزوفرنی پارانوئید» دست و پنجه نرم می‌کرد و با درمان به موقع آن توانست به زندگی خود ادامه دهد و فیلم سینمایی«ذهن زیبا» زندگی او را به تصویر کشیده است.
*به نظر مایکل فیتز جرالد، نام‌آورانی چون انیشتین، جرج اورول، امانوئل کانت، بتهوون، هانس کریستیان اندرسن، و موتزارت علائمی از بیماری آسپرگر، که نوعی اختلال زیستی- عصبی است، را نشان می‌دهند.
* مایکل فیتز جرالد معتقد است که ژن‌های مسئول اوتیسم/ آسپرگر و خلاقیت در اساس یکسان هستند. به نظر وی این ژن‌ها افرادی را پدید می‌آورند که قادر به تمرکز خارق‌العاده روی یک موضوع هستند. آن‌ها گاهی نمی‌توانند با چارچوب مدرسه هماهنگ شوند و اغلب روابط اجتماعی محدود و تماس چشمی ناکافی دارند.
* نابسامانی‌‌های روانی می‌توانند ابعاد مثبتی هم داشته باشند.
***********
میخواستم منتخباشو بگم ولی مثل اینکه دارم همشو کپی میکنم!!!! از اینجا بخونید:
http://avincenter.ir/Other.aspx?Id=69
حالا هی گلایه کنید بگید چرا من نابغه نیستم!!
همونطور که میبینید و میگن، خداوند هر بدی ای داده عوضش خوبی هایی که جبرانش کنه و کمکت کنه هم بهت داده...
من از همین موضوع، استدلال کرده بودم خداوند اگه خوبی ای داده یه بدی ای هم در کنارش داده!! این هم مدرک بود که ارایه شد! :|
فقط به عنوان نتیجه:
فردی با مشکلات روانی می‌تواند در‌صورتِ اقدام درمانی به موقع و حمایت دیگران در بسیاری از زمینه‌ها رشد و پیشرفت داشته باشد.
(البته به نظرم قاعدتا مشکلات شخصی ای خواهد داشت)
بسم الله...
خب این هم یک وبلاگ توی یلاگ اسکای که میخواستم.
حال و هواش هم امیدوارم بشه همون که میخواستم.
خواستم تصویر بذارم این تصویر آن شرلی رو دیدم...
فکر کردم تو این لحظه حس خوبی داره... داره لذت می بره...
این حس رو دلم خواست... خوشم اومد... انتخاب شد
+ حیف شد بلاگفا یه چیزایی رو به هم زد..
+ جای بعضی ها خالی...